DIOGENES

I.

DIOGENES

Antonius, vide Antonius.

II.

DIOGENES

Apolloniates, Anaximenis auditor, fil. Apollothemidis. Physicarum rerum notitiâ oelebris, Rhetor et Philosophus insignis. Tempore Anaxagorae viguit, ab invidis, in pericuum mortis, Athenis adductus, Demetr. in Ayol. Socr. Aerem elementum esse, quo condensato vel rarefacto mundi infiniti fiantvacumm esse infinitum, ex nihilo nihil fieri, nihil in nihilum erfolvi, terram in medio mundi consistere, immobilitatem suam a calore circumfuso, spissitudinem vero et soliditatem a frigore habere, asseruit. Diog. Laert. in eius vita l. 9. in Cynic. l. 6. Clemens 1. poedag. et. 1. Strom. Suid.

III.

DIOGENES

Babylonius, quoa haud procul degebat, Stoicus Philosophus, Chrysippi discipulus praeceptor Antipatri. Cic. in de officiis. Seleuciâ oriundus, P. Scipione et M. Marcello Coss. tempore Punici belli sec. cum Carneade Academico et Critolao Peripatetico, ab Atheniensibus Romam missus. De Nobilitate scripsit, Athen. l. 4. Porro Cic. in Lucul. l. 6. de fin. l. 4. Tusc. et. l. 1. de Nat. Deor A. Gell. l. 7. c. 14. Macrob. Sat l. 1. c. 5. Seneca, de Ira , l. 3. c. 38. Diog. Laertius, in Diogene Cyn. Quintilian. l. 1. c. 1.

IV.

DIOGENES

Cyzicenus, vel Diogenianus, Grammaticus. Vide

ibi. Reliquit 7. libros de patriae suae insulis, teste Steph. in Βέσβικος. Vide Voss. de Hist. Gr. l. 2. c. 13. p. 221. et l. 3. p. 356. ubi hunc cum Diogeneto vel Diogene Suidae, qui librum de Patria sua composuit eundem facit. Item alius Tragicus Poeta.

V.

DIOGENES

Laertius, sive, ut Tzetzes vocat, Diogenianus, Epicureus, cuius decem libros habemus de vitis Philosophorum. Parum idonee de eo iudicat Barthol. Keckermann. vir carteroquin eruditus, sed novellorum scriptorum, quam antiquitatis studiosior, uti notat Voss. Ait ille libro suo de Historia, scripsisie Laertium languide et frigide, saepe tamen non inutiliter. Quae profecto frigida laus est operis utilissimi, et auro contra non cari. Quippe ex quo discere sit, cum alia tam multa ad historiam temporum pertinentia, tum praeclara tot vett. apophthegmata; quorum Keckermann. malo sane exemplo, Erasmum laudare mavult auctorem, quam Plutarch. Laert. et similes. Quin, quod caput est; discrepantes ex eodem Laertio sectarum sententias discimus. Multa ex hoc opere suis doctrinae variae eclogis inseruerat Sopater, teste Phot. Tmem. 161. Atque hinc liquet vixisse Diogenem ante tempora Constantini Mag. a quo Soparer iste Apamensis, sive potius Alexandrinus, interfectus fuit ut Suid. narrat in Α᾿λέξανδρος. At Iunior omnino est Traiano. Siquidem in Speusippi, atque item Anaxagorae vita, Plutarch. meminit, qui Traiani, atque etiam Hadriani tempore floruit. Praeterea in Timone, mentionem facit decom librorum Sexti Empirici, item Saturnini, qui Sextum audivit. Nempe vixit sub Antonino Pio, vel paulo post, quemadmodum ostendit Voss. de Nat. et Const. Rhetorices c. 9. Hoc opus a Laertio scriptum fuisse ad feminam, recte tradit Lud. Vives l. 5. de trad. disciplinis, quae Atria forte, Imperatoribus grata, cuius meminit Gal. de Theriac. Antiquissimus eorum, qui huius scriptoris meminêrunt, est Steph. in Χολλίδαι, Ε᾿νεσοὶ et Δρϋίδαι. Reliquit quoque epigrammata omni genere metrorum: Unde hoc opus πάμμετρον inscripsit; multaque de Philosophis epigrammata inde adducit, et Ε᾿πιγραμματογράφον ex eo vocat Tzetzes Chil. 3. c. 61. Voss. de Hist. Gr. l. 2. c. 13. Nic. Lloyd.

VI.

DIOGENES

Sicyonius, qui Peloponnesiaca scripsit. Vide Voss. de Hist. Gr. p. 356.

VII.

DIOGENES

Sinopensis, Icesii fil. Philosophus Cynicus celeberrimus, Antisthenis Discipulus, ἡμερόβιος, h. e. in diem vivens, vulgo appellatus, quod, omni abiectâ sollicitudine, cibum suum in singulos dies emendicaret. Habitavit in portarum vestibulis, et porticibus civitatum, cumqueve se contorqueret in dolio, volubilem se habere domum iocabatur, et se cum temporibus immutantem. Hieme enim os dolii vertebat in Merid. aestate ad Septentr. et ubicumque sol se inchnaret, Diogenis praetorium vertebatur. Obiit ferme nonagenarius, mortique vicinus iussit cadaver suum inhumatum abici; quarentibusque amicis, volucribusne et feris corpus suum dilaniandum veller relinqui: Minime, inquit; sed bacillum apud me, quo illas abigam, ponitote. Irridens nimirum amicorum praeposteram curam, qui tantopere de humatione cadaveris, omnis sensus expertis erant foliciti: quasi magnum quiddam interesser, a ferisne, an a vermibus absumeretur. Cum in patria adhuc esser, Pythiam consuluit, quonam modo poslet excellere, respondet: Si nummos adulteraret. Quo ille facto patriâ pulsus; Athenas venit: iam senex a Scytalo piratâ captus; venundatusqueve Xeniali Corinthio est, qui cum manu misit, eiqueve liberos suos ad erudiendum tradidit; apud quem Diogenes vivere voluit, cum poslet ab amicis redimi. De eo scribitur, quod cum Antisthenes nullum discipulorum reciperer et perseverantem Diogenem removere non posser, novissime clavâ minatus sit, nisi abiret; cui ille subiecisse dicitur caput, atque dixisse, Nullus tam durus baculus erit, qui me a tuo possit obsequi separare. Ferunt cum in suburbio quodam Corinthi degeret, accedentem Alexandrum rogasse, ne sibi apricanti a Sole obstaret. Plutarch. in Apophth. Iuven. l. v. Sat. XIV. v. 31. et seqq.

Sensit Alexander, testa cum vidit in illa

Magnum habitatorem, quanto felicior hic, qui.

Nil cuperet, quam qui totum sibi posceret orbem.

Patriâ Sinopensis fuit, ut dictum, teste Suidâ. Ovid. de Ponto, l. 1. v. 299.

Non doluit patriâ Cynicus procul esse Sinopeus.

Morali Philosophiae unice deditus, risit Grammaticos, Musicos, Oratores, Avaros, De ingeniose dictis eius videatur Diog. Laert. in eius vita l. 6. Obiit, vel bilis exundatione, quam bovini pedis crudi esu sibi contraxerat, vel morsu canis. Alii sponte retento spiritu exanimatum dicunt. Aet. An. 80. Nic. Lloydius. Vide Plutarch. in Alex. l. 8. Simp. qu. 1. etc. Basil. l. de leg. Gentil. libr. Hieron. l. 2. c. Iovin. c. 9. Valer. Max. l. 4. c. 3. ex. 19. etc.